ہِن اوکھے سفر یتیمی دے
بابا میں بہوں زخمی آں
تینڈا سینہ میکوں نئیں مِلدا
بدھی مٹیاں تے سمدھی آں
میکوں گِھن ونج بابا نال اپنے
اِس زندگی توں تھک پئی آں
مینڈے وانگ یتیم نہ کوئی ہووے
اے روز دعا منگدی آں
تینڈا سینہ نئیں لبھدا, بابا میں رُل گئی آں
اِنج لتھے ہوئے دُر مینڈے (2) تیکوں رونڑا بُھل گئی آں
بابا میکوں شام دے لوکاں نے، تینڈے بعد کنیزی وچ منگیا
میں غیرت سیداں دی (2) اوں ویلے مرگئی آں
جداں گل تیرے ضرباں چلیاں، میں کول کھلو كے ڈینڈی رئی
نہیں ملیا سر تینڈا (2) ترلے کردی رئی آں
جداں وَکھری قید دا حکم ہویا، میکوں کلیا تنگ زندان دے وچ
اِنج روندی میں ٹریاں (2) ہو قیدنڑ میں رل گئی آں
دِتا پہلا پرْسَہ مقتل وچ، میکوں شمر لعیں یتیمی دا
اِنج ظالم ہتھ چایا (2) ہو میں خاک تے جھنڑ پئی آں
جداں داخلا ہویا شام دے وچ، ہوئی بھیڑ بازاری لوکاں دی
پھپھیاں دے ٹرن کیتے (2) ہو میں راہ منگدی رئی آں
تینڈے خون اِچ تر خط ظالم نے، میکوں اَجر رسالت ڈھیندے رئے
اِنج خمس میکوں ملیا (2) ہو رنگین ہویاں زلفاں
شالا کوئی دھی نہ انج گزرے، بے سر بابے دی لاش اتوں
جیو میں رسیاں پا کے (2) ہو تینڈی لاش توں گزری آں